In opdracht van de gemeente en met de huidige eigenaar Rijksvastgoedbedrijf en Atelier Rijksbouwmeester onderzochten we, als verbindende partij wat er mogelijk is op deze locatie. Een eerste stap is het volgens Methode C in kaart brengen met welke partijen welke vorm van participatie nuttig is. Met wie spreken we 1-op-1 en wie nodigen we uit voor bijeenkomsten? Niet alleen om te informeren, want bij Urhahn zien we participatie als kans om kennis over een gebied op te halen. Dat maakt de plannen altijd beter. Dat zijn we als bedenkers van De Spontane Stad ook wel verplicht. Wij luisteren goed en participanten mogen echt meedenken. Wat goed was is dat bewoners en koepelorganisaties samen aan tafel zaten, wat diversiteit en een vroege afstemming van de wensen ten goede komt. Een mooi resultaat is dat de voorgestelde bijzondere woonvorm voor aandachtsgroepen door de buurt met open armen ontvangen werd.

De gebouwen van het voormalig  PBC vertellen een verhaal over de geschiedenis van detentie in Nederland en van de Tweede Wereldoorlog. Om dit verhaal te bewaren blijft van ieder tijdsgewricht een gebouw bewaard en als zodanig herkenbaar. Het gaat daarbij om het Huis van Bewaring, de barak en het voorste deel van het jaren ‘70 gebouw. In het complex is ruimte voor bijzondere woonvormen en een broedplaats. Zo blijft ook de functie als plek voor kunst, die na de sluiting van de gevangenis is ontstaan, behouden. De hoven tussen de gebouwen worden groene plekken voor ontmoeting. De oever van de Kromme Rijn ontwikkelt zich tot groen oeverpark, bereikbaar met een wandeling door het ooit hermetisch afgesloten gebied. Je kunt er straks wonen of werken, maar ook wandelen of iets eten of drinken.